Kwalificerende buitenlands belastingplichtigen: mogelijk recht op pro rata aftrek

Op 14 februari 1995 is het Schumacker arrest (C-279/93) gewezen. In dit arrest ging het om de heer Schumacker die in België woonde maar zijn gehele inkomen in Duitsland verdiende. In Duitsland had de heer Schumacker geen recht op hypotheekrenteaftrek nu hij inwoner was van België en voor Duitsland stond aangemerkt als buitenlands belastingplichtige. In België had de heer Schumacker ook geen recht op hypotheekrenteaftrek omdat hij daar slechts een nihil inkomen had.

Op grond van dit arrest is de regeling omtrent kwalificerende buitenlands belastingplichtigen in het leven geroepen. Indien 90% of meer van het inkomen wordt verworven in het ‘werkland’ (bronland) en een nihil inkomen in het ‘woonland’, dient het bronland belastingfaciliteiten te verstrekken. Denk aan hypotheekrente-, lijfrente of persoonsgebonden aftrek. Dit wordt ook wel de gekwalificeerde belastingplicht genoemd.

In het Spaanse voetbalmakelaarsarrest (C-283/15) bleek de 90%- eis niet in overeenstemming met EU-recht. In het arrest woonde belastingplichtige X in Spanje en verkreeg een inkomen vanuit Nederland voor 60%, en uit Zwitserland voor de overige 40%. De vraag die centraal stond hoe met deze verdeling om dient te worden gegaan? In het woonland had de belastingplichtige een nihil inkomen maar in de werklanden werd niet voldaan aan de 90%-eis. Het Hof van Justitie (HvJ EU) stelde dat Nederland verplicht was om aftrek te verlenen naar de verhouding van het Nederlandse inkomen tot het totale inkomen.

Op 14 december 2019 heeft de staatssecretaris van Financiën in een beleidsbesluit uitgewerkt op welke wijze de Belastingdienst invulling geeft aan het Spaanse voetbalmakelaarsarrest. In het besluit wordt aangegeven dat Nederland in specifieke gevallen ook bij buitenlandse belastingplichtigen die niet hun gehele of nagenoeg gehele inkomen in Nederland verwerven, (pro rata) rekening zal moeten houden met de persoonlijke situatie en de gezinssituatie van de belastingplichtige.

De buitenlands belastingplichtige verwerft zijn inkomen dus verspreid over twee of meer bronstaten (waaronder Nederland), terwijl hij in zijn woonstaat (nagenoeg) geen inkomsten geniet. In zo’n situatie dienen beide bronstaten volgens het Hof van Justitie van de Europese Unie naar rato van de verworven inkomsten van de lidstaat rekening te houden met de persoonlijke aftrekposten en tegemoetkomingen van de belastingplichtige.

Buitenlands belastingplichtigen die hun inkomen dus verspreid over twee of meer bronstaten verwerven en in hun woonstaat nagenoeg geen of onvoldoende inkomsten ontvangen mogen een beroep doen op dit beleid. Er wordt dan pro rata rekening gehouden met de persoonlijke aftrekposten en tegemoetkomingen.

Wilt u weten of dit op u van toepassing is, of heeft u andere vragen omtrent de kwalificerende buitenlandse belastingplicht? Neem dan contact op met één van onze adviseurs.